Degeneratieve afwijkingen van de wervelkolom: discushernia en spinaal kanaalstenose
Degeneratie of slijtage van de wervelzuil kan zowel de tussenwervelschijf aantasten als de facetgewrichten en de ligamenten. De tussenwervelschijf (discus) bestaat uit een centrale gelachtige kern, omgeven door concentrische ringen van fibreus weefsel. Chronische veranderingen in de discus zijn mogelijk wat kan leiden tot verlies van discushoogte, maar ook tot uitstulpen (bulging) van delen van de discus. Scheurt het bindweefsel dat de kern omgeeft, dan leidt het tot een discushernia die een plotse druk kan geven op de zenuw en hierdoor pijn, verminderde sensibiliteit en zelfs verlamming kan veroorzaken.
Behandeling
De behandeling hangt af van de acute of chronische aard van de aandoening, of er enkel een geïsoleerd degeneratief lijden bestaat (bijvoorbeeld een discushernia) of de slijtage meer uitgebreid is.
- Conservatieve behandeling (rust, medicatie, kinesitherapie) is de eerstekeuzebehandeling zolang medicatie erin slaagt de pijn onder controle te houden en zolang er geen tekens van verlamming bestaan.
- Wanneer de conservatieve behandeling faalt, kunnen injecties rondom de zenuw of de zak met zenuwen, of ter hoogte van de facetgewrichten gegeven worden om de pijnsymptomen te doen verminderen.
- Operatieve behandeling wordt aangeboden wanneer de conservatieve behandeling faalt of wanneer de zenuw tekens vertoont van belangrijke verdrukking (aanhoudende belangrijke pijn in het betrokken lidmaat en/of tekens van verlamming). De keuze van de heelkundige ingreep is afhankelijk van waar de bron van het probleem zich bevindt, en kan gaan van de minimaal invasieve verwijdering van een discushernia tot een open fixatie met verwijdering van de volledige tussenwervelschijf en facetgewrichten en complete decompressie van de zenuwen. De gekozen ingreep is diegene die op de minst invasief mogelijke manier de ziekte van de patiënt het best aanpakt.