Lymfomen

Lymfomen zijn kwaadaardige aandoeningen van het lymfesysteem dat breed vertakt zit in de lymfeklieren, bloed en beenmerg, amandelen in de keel, milt en zelfs in vele organen.

Lymfomen kunnen zich dus op heel veel verschillende manieren manifesteren:

  • Lymfeklierzwellingen
  • Vergroting van de milt en/of lever
  • Abdominale massa’s
  • Thoracale massa’s

Er bestaan méér dan 90 verschillende subtypes van lymfomen. Klassiek onderscheidt men Hodgkin lymfoom en non-Hodgkin lymfoom.

Diagnose via PET-CT scan

Bij de diagnose wordt een ‘staging’ verricht: door middel van een PET-CT scan wordt de ziekte in kaart gebracht. Men onderscheidt stadium I-IV maar een gevorderd stadium kan evengoed curatief (met genezing als doel) behandeld worden. Met de PET-CT kan ook de respons op de behandeling opgevolgd worden.

Hodgkin lymfoom

Hodgkin lymfoom komt vaak voor bij jonge volwassenen als een gezwollen lymfeklier in de hals of een klierpakket in de borstholte. Soms zijn er zogenoemde B-symptomen:

  • Nachtelijk zweten
  • Sterke vermagering
  • Koorts

Behandeling

De behandeling is bijna altijd chemotherapie. De duur en intensiteit daarvan is afhankelijk van de initiële ‘staging’ (bijv. 4-6 kuren voor stadium I-II en 12 kuren voor stadium IV) en van de tussentijdse PET-analyse van de respons. De meest toegepaste chemotherapie is het ‘ABVD’ schema (Adriamycine + Bleomycine + Vinblastine + Dacarbazine). Meestal wordt na de chemotherapie nog een beperkte radiotherapie toegepast.

Non-Hodgkin lymfoom

Er bestaan talrijke subtypes van lymfoom maar de twee meest voorkomende zijn het folliculair lymfoom en het diffuus grootcellig B-cel lymfoom (DLBCL).

Folliculair lymfoom

Het folliculair lymfoom is een typisch zgn “laaggradig” of “indolent” lymfoom: vaak zijn er weinig symptomen. De patiënt voelt zich niet ziek en de evolutie van de ziekte is eerder langzaam.

Diffuus grootcellig B-cel lymfoom (DLBCL)

Het DLBCL is een eerder agressief lymfoom met snelle progressie en ook snel optreden van symptomen (moeheid, B-symptomen, infecties).

Behandeling

De behandeling van de non-Hodgkin lymfomen berust meestal op immuno-chemotherapie, dit wil zeggen combinaties van een monoclonaal antilichaam (rituximab – Mabthera) met chemotherapie (COP of CHOP schema). Een veel gebruikt schema is R-CHOP (rituximab + cyclofosfamide + adriamycine + vincristine + prednisone) dat bestaat uit een toediening om de drie weken en dit voor 6 tot 8 cycli.

Prognose

De prognose van non-Hodgkin lymfomen is variabel en afhankelijk van verschillende factoren:

  • Stadium van de ziekte
  • Prognostische indexen
  • Subtype
  • Leeftijd
  • Algemene gezondheidstoestand van de patiënt

Globaal is de levensverwachting van folliculaire lymfomen 10-15 jaar en de genezingskans voor DLBCL varieert van 15% tot 85%.