Meerderheid van long covid patiënten vertonen een overgevoelig zenuwstelsel

Meerderheid van long covid patiënten vertonen een overgevoelig zenuwstelsel

14 december 2021

Meer dan 70% van de patiënten die lijden aan long covid, vertonen een verhoogde gevoeligheid van het centrale zenuwstelsel, net zoals het geval is bij bepaalde chronische pijnaandoeningen zoals fybromyalgie. Dit blijkt uit een studie van onderzoekers van UZ Brussel en de Vrije Universiteit Brussel die recent werd gepubliceerd in The Journal of Clinical Medicine. Deze overgevoeligheid leidt onder meer tot symptomen zoals extreme vermoeidheid, kortademigheid, concentratiestoornissen, … en hebben een grote impact op de levenskwaliteit van de patiënten. Zo geeft bijvoorbeeld 20% aan dat ze niet in staat zijn om dagelijkse gezins- of werkactiviteiten uit te voeren. Revalidatieprogramma’s die inzetten op chronische klachten zouden dus best ook rekening houden met deze overgevoeligheid van het zenuwstelsel.

Volgens de “Grote Coronastudie” van de Universiteit Antwerpen heeft 30% van de patiënten twee maanden na het begin van een coronavirusinfectie nog steeds klachten. De lijst van klachten is lang, gaande van extreme vermoeidheid, kortademigheid, concentratiestoornissen, duizeligheid, pijn tot angst en depressieve gedachten. Het zijn symptomen die ook vaak voorkomen bij patiënten die lijden aan een verhoogde gevoeligheid van het zenuwstelsel, zoals bijvoorbeeld bij fibromyalgie en andere chronische pijnsyndromen. Bovendien komen de klachten niet enkel voor bij mensen met een zware infectie, maar kunnen ze zich ook ontwikkelen na slechts licht ziek geweest te zijn.

70% van de patiënten vertoont een verhoogde gevoeligheid van het zenuwstelsel

Onderzoekers van Vrije Universiteit Brussel en UZ Brussel hebben via een online bevraging van 567 Nederlandstalige patiënten met langdurige klachten na COVID-19 de link proberen te maken tussen de ernst van de klachten en een verhoogde gevoeligheid van het zenuwstelsel. De resultaten werden onlangs gepubliceerd in The Journal of Clinical Medicine.

Prof. Maarten Moens, neurochirurg in het UZ Brussel, gespecialiseerd in chronische pijn: “De studie toont aan dat symptomen van verhoogde gevoeligheid van het zenuwstelsel (“centrale sensitisatie”) voorkomen bij meer dan 70% van patiënten met langdurige klachten na COVID-19. Centrale sensitisatie wil zeggen dat de hersenen een signaal als pijn kunnen interpreteren zonder dat er effectief in ons lichaam een acuut probleem of echte schade is. Het lichaam gaat bovendien steeds sterker reageren met vage maar ernstige klachten als gevolg. En hoe ernstiger de klachten, hoe groter de impact op de gezondheidgerelateerde levenskwaliteit en functionele beperkingen.”  

Zo gaf 63% van de patiënten aan enige problemen te ondervinden bij dagelijkse activiteiten zoals werk, huishouden, of gezins- of vrijetijdsactiviteiten. 20% was niet in staat om deze dagelijkse activiteiten uit te voeren. 18% ondervond geen problemen. Voor mobiliteit daarentegen gaf 57% aan dat er geen problemen waren met rondwandelen, terwijl 40 % enige problemen ervoer. 3% meldde bedlegerig te zijn.

Revalidatie met oog voor pijneducatie en cognitieve gedragstherapie

De enorme impact van chronische klachten heeft ook een impact op de invulling van revalidatieprogramma’s voor patiënten met long covid. Naast de klassieke revalidatie gericht op het fysieke functioneren, is er nood aan extra aandacht voor pijneducatie en cognitieve gedragstherapie bij patiënten die symptomen vertonen van centrale sensitisatie. Dit betekent dat zij leren begrijpen wat pijn is en welke aanpassingen er in het lichaam gebeuren wanneer er sprake is van centrale sensitisatie. Ze krijgen ook methoden aangereikt om met die specifieke klachten om te gaan.

Respect zit verweven in het DNA van het UZ Brussel. Daarom staat respect ook centraal bij het reageren op nieuws- of blogberichten. We kennen graag uw graag mening en staan open voor suggesties of vragen, maar vragen wel om een aantal simpele regels in acht te nemen. Alleen reacties die de regels respecteren, worden goedgekeurd en gepubliceerd.

IH
Ivan Heyns 2 Jaren geleden

Ik ben blij dat ik niet de enige ben die dit probleem heeft maar heb al verschillende onderzoeken gehad en niemand 

die in België een link legt en er eigenlijk toch wel een uitleg zou kunnen zijn mocht men multi disciplinair werken, maar krijg het gevoel dat men hier zene tijd pakt vooraleer tot actie over te gaan. Ik begrijp dat ik niet de enige patiënt ben uiteraard maar wanneer men 3 maand moet wachten om ergens te geraken en daarna nog eens 3 maand op testen te kunnen doen, dan is dat wel jammer.

LB
Lien Baert 2 Jaren geleden

Herkenbaar. 

Al drie maanden hele pijnlijke voetzolen en tintelingen vooral in benen en aangezicht.  Deze nemen wel af en ik dacht deze het hardst te voelen na inspanning. Heb rust genomen en dus geminderd. 

CD
christian de ruyter 2 Jaren geleden

Als kinesitherapeut, observeer ik reeds 25 jaar chronische pijn.  Voor corona kon ik bepaalde parameters thv de thorax isoleren die steeds bij chronische klachten (fysisch/psychisch) voorkwamen.  Ik stel nu eveneens vast dat bij post covid dezelfde parameters terug te vinden zijn.

Deze kunnen op een vrij eenvoudige manier worden gereset.  Ik heb dit reeds voorgelegd aan vele diensten en onderzoeksteams, doch zonder respons.

MB
Magie Beterams 2 Jaren geleden

Inderdaad heel herkenbaar maar het is me in het artikel niet duidelijk of er wat aan gedaan kan worden?

SS
Sonja Sonja Boonen 2 Jaren geleden

Bij mij blijkt het centrale zenuwstelsel overbelast te zijn na mijn coronabesmetting van 23 november. Dit alles heeft tot gevolg dat ik totaal geen stemgeluid meer heb (nu al meer dan 6 maanden dus). Ik volg al logopedie en ostheopatie gedurende een aantal maanden, maar helaas zonder verbetering.  Heel moeilijk!

SU
Sham Ur 2 Jaren geleden

Effectivement et plus encore avec des neuropathies périphériques et neuropathies sensitives et motrices, que les services de médecine neurologique ou interne nient depuis le début. Alors les études, les articles internet c'est bien joli mais ça ne change rien à la détresse et au manque de reconnaissance et de prise en charge des patients ! Sous prétexte de pénurie d immunoglobulines, de manques de moyens financiers et de saturation des services par les covid aigus, l'urgence des soins face à l'épidémie, la prise en charge retardée des malades d'autres pathologies ... Ils écartent l'évidence d'un revers de diagnostic, c'est-à-dire en mettant en avant des troubles somatophormes ! Est-ce de l incompétence ? Pour beaucoup malheureusement la réponse est OUI ! Ou est-ce une volonté d ettoufer ce qui gêne, ce qui peut troubler l'ordre public et créer une nouvelle peur ? La réponse est également positive. Ces pathologies ou syndromes post infectieux mettent le doigt là où ça fait mal, c'est-à-dire que cela pointe les domaines pour lesquels la science et la médecine sont encore à l'heure actuelle dans des impasses thérapeutiques, les maladies neurodégénératives, les maladies auto-immunes et systémiques, les neuro inflammations cérébrales et médullaires, les conséquences paranéoplasiques et oncogènes des infections etc etc etc... 

 

Le temps qui passent et l'oubli sont leurs armes, mon temps à moi, à nous les malades, c'est l'espoir d'une reconnaissance de l'évidence, et de prises en charge systématiques qui ne tiennent pas uniquement au statut social, ou financier (car contre de l'argent on peut espérer être soigné ou soulagé en Suisse par immunoglobulines par exemple), être président (Trump, Biden plus récemment) ou premier ministre anglais, cela aide aussi apparemment... Dans des modèles de sociétés qui prônent l'égalité, cela ne dérange personne ?

 

Bon rétablissement à tous les malades chroniques. Et gardez l'espoir pour l'avenir du monde, car on ne souhaite bien évidemment à personne d'avoir des syndromes neurologiques post infectieux, ni au monde de tomber malade, pour les générations futures qui auront déjà fort à faire ! Pourtant, plus on sera nombreux à revendiquer des soins, plus on se fera entendre, et plus on pourra espérer Une reconnaissance et des soins adaptés, autres que des anti dépresseurs, anti épileptiques, anti inflammatoires !!! L'urgence est aux antiviraux, et aux traitements par immunoglobulines !