Evenwichtstesten
Videonystagmografie (VNG)
Via een VNG gaat de arts na of de klachten van de patiënt veroorzaakt worden door een stoornis van het evenwichtsorgaan in het binnenoor.
Voor het onderzoek
Bij het maken van de afspraak wordt bijkomende informatie verschaft om dit onderzoek voor te bereiden:
- Tijdig staken van bepaalde medicijnen
- Niet consumeren van alcohol
- Nuttigen van een licht ontbijt
- ...
Het onderzoek
Het onderzoek duurt ongeveer 1 uur en kan tijdelijk misselijkheid en duizeligheid veroorzaken.
Bij dit onderzoek draagt de patiënt een speciale bril met daarin een kleine camera. De camera registreert de oogbewegingen van de patiënt. Daardoor worden de reacties van het evenwichtsorgaan van de patiënt gemeten.
De oogbewegingen worden opgewekt door ...
- ... de patiënt verschillende posities te laten aannemen.
- ... de patiënt in een draaiende stoel te laten plaatsnemen.
- ... het evenwichtsorgaan van de patiënt te stimuleren door de gehoorgangen met warm en koud water te spoelen.
Vestibulair Geëvoceerde Myogene Potentialen (VEMP)
Deze test wordt onder meer gebruikt om evenwichtsproblemen bij zeer jonge kinderen in te schatten of bij bepaalde afwijkingen van het binnenoor die gepaard gaan met gehoor- en evenwichtsklachten. Bijvoorbeeld, ten gevolge van een defect in één van de kanalen van het evenwichtsorgaan.
Voor het onderzoek
Er is geen specifieke voorbereiding nodig.
Het onderzoek
Het onderzoek duurt ongeveer 30 minuten. Zelden, en dan ook kort, veroorzaakt het wat spierpijn in de nek.
Een goede stand van het hoofd boven de romp is belangrijk voor een goed evenwichtsgevoel. Voor een goede houding moeten de nekspieren voortdurend worden aangespannen. Dit gebeurt voornamelijk automatisch, via de sacculus. De sacculus is een specifiek onderdeel van het evenwichtsorgaan dat de spiertonus, de spierspanning in rust, in de nek voortdurend reguleert.
Om de spiertonus te meten, worden elektrodes op de nekspier, het borstbeen en het voorhoofd van de patiënt gekleefd. De patiënt neemt plaats op een stoel en zijn hoofd wordt naar links of rechts gedraaid. Daardoor worden de nekspieren opgespannen. Vervolgens krijgt de patiënt korte geluiden te horen. De respons aan de nekspier geeft informatie over de werking van de sacculus.